TOM VAN DEN TILLAER

Inmiddels woon, leef en werk ik alweer bijna drie maanden in Zwolle. De zon schijnt, de blauwe en witte krokussen sieren mijn voortuin en de Zwolse terrassen lonken. Dagelijks trek ik de wandelschoenen aan en loop ik langs de stadsgrachten, door het Weezenlandenpark (waar op 5 mei het Bevrijdingsfestival weer kan plaatsvinden) en door het schilderachtige Assendorp. Op donderdag staan Arnout en Sander van Tangarine voor de deur, stipt om 0930 uur. Eerst een bakkie koffie en dan een ronde door het Engelse Werk en langs de IJssel. Calorieën verbranden en ondertussen de muzikale actiepuntenlijst bespreken, maar vooral vooruit denken. Groot en wijds, net als het uitzicht over de meanderende rivier.

Denk je nog wel eens terug aan Brabant en Tilburg? Jazeker. Ik word goed op de hoogte gehouden door mijn Brabantse wandelvriend Koos, Jeps en Rob hangen nog wel eens aan de lijn en met Don Leo is een uur aan de telefoon zo voorbij. 
Afgelopen weekend was ik even terug in de kruikenstad. Eerst even naar FAZ, de beroemde kapper in de Nieuwlandstraat en daarna een happie eten met collega Rick Hoedemaker. Na drieënhalf uur aan tafel kwamen we met volle maag aan in 013 waar Blaudzun excelleerde en een uitgelaten stemming op het podium en in de zaal realiseerde. Benieuwd wie er het licht heeft uitgedaan…

Maandag belde Tom van den Tillaer, alweer een Brabander. Ik ken hem nu een jaartje of tien, vanuit de tijd dat hij als programmeur actief was voor events als 7th Sunday en FestyLand. Een snelle denker met een natuurlijke gunfactor. Tijdens ADE heb ik ooit een uur van een afstandje toegekeken hoe hij op amusante en amicale wijze de agent van Martin Solveig aan het bewerken was. En verdomd, een halfjaar later schalde ‘Hello’ van de mainstage in Erp. Dit jaar verrast het Brabantse festival met de komst van Tiësto. Ontegenzeggelijk het resultaat van netwerk en kennis en 100% toe te schrijven aan het talent van de sympathieke Van den Tillaer.

Vanaf 2014 hebben we met regelmaat naast elkaar gezeten in de studio in Oirschot. Niet om muziek te maken, maar om label en management van structuur en impulsen te voorzien. Ik had de ervaring en zakelijke neus, maar miste de muzikale aansluiting met hardstyle om inhoudelijk te kunnen bijdragen. Samen vormden we een prima tandem en is de basis gelegd voor een toekomst, waar Tom op eigen koers kon gaan varen. Soms gaf ik zijn bootje nog even een duwtje of hielp ik om scherp op de wind te varen, maar al snel was hij zelfstandig kapitein. Dat was geen sinecure met artiesten die zelf ook nog regelmatig een ruk aan het roer geven, of het anker iets te vast in het zand werpen. Daarbij leerde Tom ook dat zijn liefde en toegevoegde waarde echt bij evenementen ligt en in Brabant gaat passie boven alles. Ik begrijp het, maar betreur het ook. Van alle collega’s waarmee ik in diverse bedrijven samenwerk- of werkte, was Tom misschien wel de persoon die het meest op mij leek als generalist. Een gedroomde opvolger die zelf andere dromen heeft. Dus ik moet nog maar even door. En maar beter ook: met kroonprinsen loopt het zelden goed af.

Tom gaat ondertussen vrolijk verder. Vanuit Brabant, maar met internationale plannen en ambities. Daarbij werkt hij vanuit een breder kennisdomein en is hij ook actief bij de Bredase groeibriljant CM.com. Digitale innovatie, toegepast in event- en artistmarketing, is ook een passie die we delen. Nerd-talk in een begrijpelijke boerentaal. Binnenkort gooien we weer een uitsmijter in de pan, om bij te praten met Robin Hendriks erbij. Ook al zo’n Brabander die ons beider pad blijft kruisen. Waarschijnlijk bij Koks in Gemert. Je gaat weg uit Brabant, maar de mensen blijven in je hart. En de eetcultuur ook.